VIRGÍNIA BRÁS GOMES

Nazio Batuen Eskubide Ekonomiko, Sozial eta Kulturalen Batzordeko Presidentea eta Portugaleko Lan, Elkartasun eta Gizarte Segurantza Ministerioan aholkularia

Goan (Indian) jaio eta Bonbaiko Unibertsitatean graduatu zen.

Gaur egun, NBEko Ekonomia, Gizarte eta Kultura Eskubideen Batzordeko lehendakaria da.

Portugalgo Enpleguko, Elkartasuneko eta Gizarte Segurantzako Ministerioaren gizarte-politikarako aholkulari nagusia da.

UNICEFen Portugalgo Batzordeko lehendakaria eta PWESCR (Emakumeen Ekonomia, Gizarte eta Kultura Eskubideen Programa) erakundeko Nazioarteko Batzordeko kidea ere bada. Ijitoen Eskubideen aldeko Europar Fundazioaren Batzordeko kide izan zen. Era berean, UNRISDeko Gizarte Babesaren eta Giza Eskubideei buruzko proiekturako Aholku Batzordeko kide izan zen, baita Desinstituzionalizazioaren aldeko Europako Gizarte Sarearen Goi Mailako Aholku Taldeko kide ere.

St. Thomas Universityko Zuzenbide Fakultateko Kultura arteko Giza Eskubideei buruzko LLM Programako irakasle gonbidatua (2018), Australian National University / College of Asia & the Pacific ikastetxeko Erregulazio eta Gobernantza Globalaren Eskolako aditu gonbidatua (2015) eta Emakumeen Ekonomia, Gizarte eta Kultura Eskubideetarako Lidergo Institutuko kidea (2011tik 2015era) izan zen.

Eskolak eman ditu hitzarmenen bidez sortutako erakundeetan txostenak aurkezteari buruz eta giza eskubideei buruz Afrikan, Asian eta Europan, Giza Eskubideetarako Goi Komisarioaren Bulegoaren izenean.

Hona hemen berak argitaratutako artikulu batzuk: Human Rights Treaty Bodies: Monitoring, interpreting, and adjudicating health-related human rights [Giza eskubideen aldeko hitzarmenen ondorioz sortutako erakundeak: osasunari lotutako giza eskubideen monitorizazioa, interpretazioa eta adjudikazioa] (egilekidea); The right to work and rights at work: gender implications [Lanerako eskubidea eta laneko eskubideak: genero-inplikazioak]; New European Asylum Procedures: One step forward, two steps back? [Europako asilo-prozedura berriak: aurrerapauso bat eta bi atzerapauso?]; Human Rights and Development: the two sides of the same coin [Giza eskubideak eta garapena: txanpon beraren bi aldeak]; eta Multicultural Europe: combating racism and intolerance [Kultura anitzeko Europa: arrazismoaren eta intolerantziaren aurkako borroka].

  • Asteazkena, azaroak 7

    1. SAIOA. GIZA ESKUBIDEEN NAZIOARTEKO ZUZENBIDEAREN BALANTZEA BERE HASIERATIK GAUR ARTE

  • 18:30  - 19:10
    Hasierako Hitzaldia: Eskubide Ekonomiko, Sozial eta Kulturalak: asmoetatik errealitatera?
    VIRGÍNIA BRÁS GOMES
    Giza eskubideen ikuspegia, 70. urteurrena bete duen Giza Eskubideen Aldarrikapen Unibertsalak hitz ederrekin jasota duena, lau askatasunetan agertzen da: hitz- eta adierazpen-askatasuna; kultu-askatasuna; beldurrik gabe bizitzeko askatasuna; eta miseriarik gabe bizitzeko askatasuna. Azken hori, Ekonomia, Gizarte eta Kultura Eskubideen Nazioarteko Itunean jasota dauden ekonomia- eta gizarte-eskubideen sintesitzat hartua izan da. Duintasunez bizi nahi duten pertsona arrunten eguneroko eskubideak dira. Beraz, estatuek, arduradun direnez, horiek aplikatzeko oinarrizkoak eta progresiboak diren eginbeharrak bete behar dituzte, eskura dituzten baliabide guztiak erabiliz. Baliabideak sortu behar dituzte ekonomia-, gizarte- eta kultura-eskubideak gauzatzea ahalbidetuko duten politika publikoak aurrera eramateko, eta baita gizarte-transferentziak bultzatzeko ere, krisi-garaietan areagotu egiten diren desberdintasunak murrizte aldera. Halaber, justiziaren eskuragarritasuna bermatu behar diete eskubideen urraketa pairatu eta erreparazioa eskatzen dutenei. Batez ere, borondate politikoa behar dute eskubide horiek onartu eta aplikatzeko. Ekonomia-, gizarte- eta kultura-eskubideak gauzatze aldera eragin handia duten erronkak ditugu munduan. Honako hauek, esaterako: • Globalizazioaren kostuen eta irabazien banaketa bidegabea.
    • Atzeraldi ekonomikoa, langabezia eta enplegu-modu atipikoak, ondorio kaltegarriak eragiten baitituzte gizartean orokorrean, baina bereziki emakumeengan, gazteengan, desgaitasuna duten pertsonengan, gutxiengo etnikoengan, kultura- eta erlijio-gutxiengoengan eta estatuaren babesa behar duten pertsonengan.
    • Ongizate Estatuaren ahulezia, eta ongizate publikoa eta pribatua uztartzea guztiontzat —eta batez ere gizarte-egoera ahulenean daudenentzat— bideragarri egiteak dakartzan erronkak.
    • Agintari publikoek neurri handi batean gainbegiratu beharreko eskubideak benetan gauzatzeko beharrezkoak diren zerbitzuen deszentralizazioa eta pribatizazioa.
    • Emakumeen eta gizonen rol aldakorrak, eta goraka doan laneko eta familiako bizitza eta norberarena uztartu beharra.
    • Garapenaren eta megagarapenaren hamaika aurpegiak, tokian tokiko komunitateetara aurrerapena eta ongizatea handitzea ekarri ohi ez dutenak, baina bai, ordea, joanarazteak, lekualdaketak eta pobrezia handitzea.
    • Eskubidedunak hirugarrenek egindako eskubide-urraketetatik babestu beharra, oraindik ere ezbaian diren gaiak kontuan hartuta, lurraldez kanpotasuna, adibidez.
    • Klima-aldaketaren eta ingurumen-narriaduraren eraginak ekonomia-, gizarte- eta kultura-eskubideetan; izan ere, eragin horiek ez dira oraindik ulertzen eta neurri txikian sartzen dira politika publikoetan.
    • Iheslarien eta migratzaileen munduko krisi itzela, hainbeste gizon, emakume eta haurren alferrikako heriotza eta beste askoren sufrimendu fisiko eta emozionala eragin dituena. Etengabe gogorarazten digu ez dugula onartzen ez babesten gizakiak berezko duen duintasuna.
    • Gizakien eta herrialdeen arteko desberdintasun gero eta handiagoak, eta esparru demokratikoak mundu osoan pairatzen duen murrizketa; alarmak piztea eragin dute.
    Pertsonen, familien eta taldeen eskubideen aurrean ohikoa baino jarrera hobea duten testuinguru nazionalak behar ditugu, eta elkartasuna, erantzunkidetasuna, elkarrekiko errespetua eta osagarritasuna oinarri dituzten nazioarteko lankidetza-eredu berriak. Erronka horiek ez daude garatzeko bidean, puri-purian baizik!




Share

VIRGÍNIA BRÁS GOMES